1933 

   Kolejny rok rozwoju w polskim boksie zawodowym. Rozszerzono działalność na nowe ośrodki i zorganizowano
   ciekawe mityngi w dobrej obsadzie także poza Śląskiem.Ponownie w Warszawie oraz Poznaniu i we Lwowie.
   Czołowy polski pięściarz młody Adolf Kantor udanie zadebiutował w Paryżu gdzie przegrał tylko na punkty
   po zaciętej walce z czołowym francuskim pięściarzem wagi półciężkiej Marcelem Lauriotem, który niedługo
   później sięgnie po mistrzostwo Francji a w swojej bogatej karierze zmierzy się z takimi gigantami europejskiego
   boksu jak:Adolf Heuser , Len Harvey i Jock McAvoy.
   Na początku roku do kraju przyjechała grupa bardzo dobrych pięściarzy pochodzenia polskiego z Francji pod
   kierownictwem Pawła Szydły. Wzięli oni udział w dwóch mityngach prezentując wysoką klasę sportową.
   Wreszcie , zadebiutowało paru nowych, obiecujących pięściarzy jak choćby młodziutki Ślązak Wrazidło który
   od początku zagroził pozycji mistrza Polski Kokota i w bezpośrednim pojedynku odebrał mu czempionat krajowy
   w wadze piórkowej.
   Po oficjalne tytuły w wadze półciężkiej i ciężkiej sięgnał wspomniany Kantor w zaciętym meczu z silnym Niesobskim.
   Cieszynianim bardzo poważnie traktował rywalizację o mistrzostwo Polski, był z tych tytułów bardzo dumny
   i później w czasach kryzysu za własne pieniądze organizował walki mistrzowskie.
   Goworek zrezygnował z mistrzostwa w wadze półśredniej gdyż awansował do kategorii średniej a nawet półciężkiej
   rozpoczynając wieloletnią rywalizację z Kantorem.Świetny rok zanotował Jan Górny który szybko odbudował
   swoją czołową pozycję w wadze lekkiej wygrywając 5 z sześciu zakontraktowanych walk.

   W Stanach Zjednoczonych Edward Ran pracowicie choć ze zmiennym szczęściem próbował odbudować dawną,
   czołową pozycję.

                                                                       Aktywni zawodnicy:

                                                                    Mistrzowie Polski (na koniec roku):

Dodaj do: