1928

Edward Ran kontynuował swój zwycięski marsz przez polskie ringi , choć wykazywał mniejszą aktywność niż
w poprzednim roku.Ale zanotował już pierwsze poważniejsze sukcesy w postaci zwycięstw nad niedawnym swoim
pogromcą gdańszczaninem Arltem a przede wszystkim należącym do czołówki niemieckiej Helmutem Schulzem.
Arlta wypunktował polski profesjonał po 6 bardzo wyrównanych rundach a Schulza wyraźniej po 8.
Ten ostatni , pięściarz rutynowany, mało finezyjny i nieefektowny był jednak bardzo twardym i wytrzymałym rywalem
który w niedalekiej przyszłości dobije się walki o mistrzostwo Niemiec w której wytrzyma całe 15 rund ze słynnym
bombardierem Gustavem Ederem ulegajac tylko na punkty.Przed walką z Ranem, Schulz pokonał m.in.znanego
w całej Europie niemieckiego czempiona wagi lekkiej Naujoksa i zremisował z mistrzem wagi półśredniej Funkem.
Wygrana z nim wyraźnie wskazywała , że Ran robi szybkie postępy i ma szanse na poważniej zaistnieć w europejskim
boksie.
Junosza-Dąbrowski dał mu listy polecające do paryskiego menedżera Leclerca i wysłał do Francji, słusznie rozumując
że tylko tam młody zawodnik ma szanse na właściwy rozwój i silniejszych przeciwników.W międzyczasie Edward
"uśpił" w kilkanaście sekund łodzianina Stahla i wyjechał do Paryża.Niestety na razie nie dostał tam angażu ale
potrenował w stanji Leclerca , pooglądał w akcji czołowych francuskich zawodowców i miał juz pewne wyobrażenie
o "wielkim świecie".Powróciwszy do kraju dalej usilnie trenował i szykował sie do kolejnych walk.
W październiku dostał zaproszenie do Berlina gdzie zmierzył się z bardzo wartościowym pięściarzem drezdeńskim
Paulem Richterem, który miał potyczki z całą niemiecką i środkowo-europejską czołówką wagi półśredniej.
Na ringu Neue Welt Polak od początku energicznie atakował ale bardzo doświadczony przeciwnik przez pierwsze
3 rundy spokojnie blokował jego ciosy a sam przeszedł do kontrataku w następnych kiedy Ran zaczął odczuwać
zmęczenie.Wypompowany i niedoświadczony młokos po otrzymaniu solidnego bicia pod koniec 6 rundy spasował
i wrócił do kraju z piętnem porażki przed czasem.
Na szczęście to niepowodzenie nie załamało Rana.Dalej usilnie trenował i wierzył, że prędzej czy później uda mu
się wybić i dołączyć do czołówki europejskich a potem światowych ringmenów w kategorii półśredniej.

W dalekiej Brazylii zwycięsko zadebiutował Jan Gerbich popularny olimpijczyk, który tysiące kilometrów od ojczyzny
postanowił kontynuować karierę.Dzięki swoim zwycięstwom szybko zdobył sobie uznanie nie tylko wśród
brazylijskiej Polonii.Szkoda, że nie zdecydował się walczyć dalej w Polsce bo z pewnością byłby sporą atrakcją
dla rodzimej publiczności.

Dodaj do: