ZAWODNICY OKRESU 1940 - 48

   Okres wojenny kiedy oderwała się kolaborancka Słowacja a Czechy nazywały się oficjalnie "Protektoratem
   Czech i Moraw" był czasem szczególnym w historii boksu zawodowego u naszych południowych sąsiadów. 
   Walczono wtedy tylko w "swoim gronie" - co dziwne (ale godne pochwały) nie zapraszano ani Niemców
   ale też również innych pięściarzy z zagranicy. Jedynym wyjątkiem był czarnoskóry Francuz Kid Curney -
   prawdziwy obieżyświat który poprzez Jugosławię trafił w tym okresie do Pragi i tam zakotwiczył na dłużej
   biorąc udział w mityngach zawodowców.

   W 1940 roku rozegrano tylko jeden mityng w którym pogromca naszego Edka Rana, młody i utalentowany
   Hrubes  w dziwnych okolicznościach stracił tytuł krajowy przegrywając niezasłużenie z Karelem Mullerem. 
   Potem wszystko się "rozkręciło" i średnio raz w miesiącu organizowano mityng czy to w zasłużonej Lucernie
   czy też w innych miastach.
   Pewną powtórzoną nowością było organizowanie w pewnym czasie tzw. mityngów "mieszanych"
   czyli takich w których jednocześnie występowali i amatorzy i zawodowcy. Oczywiście zawodowcy bili się ze
   swoimi a amatorzy z amatorami.

   Mityngi cieszyły się dużą popularnością i najczęściej zapełniały Lucernę. Wobec braku zagranicznej konkurencji
   skupiono się  przede wszystkim na walkach o mistrzostwo krajowe i rozgrywki te wyłoniły parę nowych gwiazd
   takich jak: Vaclav Prochazka, Arnost Sochor, Valda Petak czy rewelacyjny Morawianin Olsansky.
   Tytuł odzyskał "stary" mistrz - "ciężki" Ruda Ambroż, który wielu latach bezczynności kiedy doszedł do
   dobrej formy szybko rozgromił całą krajową czołówkę przeważając wszystkich o wiele kilogramów.

   Ostatnim wielkim bokserem tego okresu w Czechosłowacji był świetny zawodnik wagi półśredniej i średniej -
   Julius Zeyer. Niestety zniesienie zawodowstwa w Czechosłowacji , która po wojnie znalazła się pod panowaniem
   radzieckim, załamało jego karierę jak zresztą kariery wielu innych świetnych bokserów szczególnie rumuńskich.

Dodaj do: