*02.03.1933 KRÓLEWSKA HUTA

   Szeroko reklamowany mityng w całej prasie polskiej z udziałem pięciarza polskiego pochodzenia Pol Juta, którego
   przedstawiano (niesłusznie) jako  "gwiazdę" francuskiego boksu.
   Był to bardzo ciekawy bokser wagi średniej o dobrych warunkach fizycznych który karierę profesjonalną rozpoczął
   na przełomie dekady i sporo jeżdżąc po całej Francji a także Belgii i Holandii stoczył wiele - najczęściej wygranych walk.
   Jednak rywali miał, powiedzmy dość mało znanych i przeciętnych zatem o wygrane nie było ciężko.
   Kiedy pod koniec 1932 roku trafił pod opiekę spółki menedżerskiej Paweł Szydło - Adam Świtek (ex-olimpijczyk
   i dawny przeciwnik Rana) zaczął ugruntowywać swoja pozycję odnosząc parę efektownych zwycięstw w paryskiej
   popularnej "centralce" (Central Sporting Clubie) przez który przewinęło się wielu znakomitych pięściarzy.
   Po tych sukcesach przyjechał do Polski wraz z kilkoma kolegami, poprzedzony wielką reklamą ale prawdę mówiąc
   był to co prawda silny i nieźle wyszkolony pięściarz ale takich było wówczas wielu i w samej Francji i w Europie.
   Jedno jest pewne.Pol Jut był bardzo ambitny, ogromnie twardy i głodny sukcesów.Rozważnie prowadzony miał
   szansę na dłużej zaistnieć na paryskich i europejskich ringach.

   Zatem w walce głównej zmierzył się on z polskim mistrzem wagi półśredniej, popularnym Goworkiem który zmężniał
   i awansował do wagi średniej.Walka ta miała toczyć się o mistrzostwo krajowe (Pol Jut miał cały czas obywatelstwo
   polskie) ale niespodziewanie zakwestionował to Ernest Jokiel - w przeszłości dobry amator ale sporo gorszy
   zawodowiec który zgłosił prawa do walki mistrzowskiej.Było to o tyle dziwne, że Jokiel wtedy już stosunkowo rzadko
   walczył a po drugie jego wyniki w żadnym razie nie upoważniały go do ubiegania się o tytuł mistrza Polski.
   Ostatecznie postanowiono, że walka będzie towarzyska a mecz o tytuł odbędzie się za dwa tygodnie w Warszawie.

   Walka była bardzo wyrównana.Ślązak w niczym nie ustępował Jutowi i zażarcie kontratakował.Kiedy zawodnicy
   rozgrzali się a widownia mogła liczyć na większe emocje w dalszej części - Goworek pechowo odniósł kontuzję ręki
   która uniemożliwiła mu dalszą walkę.Zwycięstwo przyznano więc Paryżaninowi.
   W innych meczach; Kantor odniósł trudne zwycięstwo przez dyskwalifikację z mającym w swoim rekordzie remisy
   z Adolfem Heuserem , Niemcem Otto Holzlem a Górny niesprawiedliwie otrzymał remis będąc pięściarzem lepszym
   w przekroju całej walki.
   Klarowicz po raz drugi wykazał swoją wyższość nad Gończą a Niesobski niespodziewanie tylko zremisował z dużo 
   lżejszym, niesamowicie ambitnym oraz lepszym technicznie Wochnikiem II.
   Warto zaznaczyć iż wyniki walk Jut-Goworek i Kantor-Holzl  odnotował nawet słynny paryski Soir.

 *1-Goworek odniósł kontuzję i walkę przerwano
 *2-werdykt kontrowersyjny, Górny był lepszy w przekroju całej walki

Dodaj do: