1929

Ten rok był ostatnim w którym Edward Ran zachwycał polskich sympatyków pięściarstwa przed swoim wyjazdem
najpierw do Francji a potem przez Kubę do Stanów Zjednoczonych.
Świetnie wytrenowany i dysponujący piekielnie mocnymi ciosami młody rodak błyskawicznie unicestwił najpierw
w 2 rundzie  dawnego olimpijczyka z Paryża Adama Świtka a potem w 1 niezłego Niemca Bolza.
W Gdańsku zremisował rewanżowy mecz z Schulzem a w Berlinie ze swoim wcześniejszym zwyciężcą Richterem.

W Paryżu zadebiutował w sierpniu z miejsca zaskarbił sobie przychylność publiczności gdyż w swoim debiucie
błyskawicznie znokautował francuskiego przeciwnika.Potem wygrał jeszcze 3 mecze (w tym dwa przez nokaut)
i dwa zremisował z silnymi przeciwnikami i w grudniu był juz w drodze na Kubę.
Jego kariera nabrała błyskawicznego przyspieszenia i już w niedalekiej przyszłości Ran dobierze się do znanych
amerykańskich rywali i zyska wymowny przydomek "Polish Thunderbolt" czyli "Polski Piorun".

Po wyjeździe Rana - boks zawodowy praktycznie się w Polsce skończył i dopiero po ponad rocznej przerwie
odbuduje się na Górnym Śląsku w oficjalnych juz strukturach związkowych.
 
Dzielny Jan Gerbich ze zmiennym szczęściem rywalizował z groźnymi rywalami w Brazylii a do kraju przyjechał
z Francji silnie bijący pięściarz wagi półśredniej August Bara który walczył tam ponoć jako zawodowiec i nawet
odnosił sukcesy.Początkowo zawieszono go w prawach amatora ale francuski "profesjonalizm" był chyba bardziej
umowny niż rzeczywisty zatem później pozwolono mu walczyć na Śląsku.Po powstaniu oficjalnego związku
zawodowców Bara natychmiast zgłosił do niego akces i wywalczył nawet zawodowe mistrzostwo Polski
w wadze półśredniej.Ale to na razie....melodia przyszłości.

Dodaj do: