MITYNGI CZECHOSŁOWACJA 1909-48 Pierwszym poważniejszym mityngiem pięściarzy zawodowych w historii czechosłowackiego boksu po wojnie
był rozegrany 4 grudnia 1920 roku w Pradze. Mityngiem to znaczy zestawem paru walk pięściarzy
profesjonalnych bez udziału zawodników amatorskich. Dotychczas rozgrywano najczęściej jedną walkę
zawodowców uzupełnianą (lub nie) paroma potyczkami, najczęściej przypadkowych amatorów.
W walce głównej tego wieczoru świetny i wybitny czeski mistrz Joe Jahelka solidnie zbił lżejszego ale dobrego
Austriak Kudernatscha zmuszając go do kapitulacji w 5 rundzie. W meczu o mistrzostwo kraju wagi średniej
urzędujący champion Willy Hofreiter tylko zremisował z dużo lżejszym ex-mistrzem amatorów (uczniem Jahelki)
Tesarzem z Kladna a weteran Jerry Havlik błyskawicznie unieszkodliwił nieźle rokującego Firlę z Ostrawy.
Mityng wzbudził ogromne zainteresowanie i był dobrym prognostykiem na przyszłość. Ta przyszłość okazała
się nadspodziewanie świetlana i już w dekadę później w wielkim pałacu Lucerna rozgrywano wielkie mityngi
z udziałęm wielu sławnych pięściarzy miejscowych i zagranicznych z których wielu należało do ścisłej czołówki
europejskiej a niejednokrotnie i światowej. Przez kilkanaście lat do wybuchu II wojny światowej były to klasyczne mityngi z udziałem tylko i wyłącznie
zawodowców. Program najczęściej obejmował cztery lub pięć walk rozgrywanych na różnych dystansach rundowych.
Walka główna , najczęściej 10 lub 12(15)-rundowa (jeśli w grę wchodził jakiś tytuł np.krajowy lub europejski)
odbywała się z udziałem renomowanych rywali takich jak np. słynny Franta Nekolny czy znakomity i ogromnie
popularny mistrz Czechosłowacji wagi półciężkiej i ciężkej - tyczkowaty Pepa (Josef) Hampacher. Krzyżowali oni
rękawice z takimi zagranicznymi tuzami jak choćby: mistrz Europy i groźny rywal samego mistrza świata Marcela
Thila - Belg Gustave Roth, inny champion europejski, jego rodak Rene Devos ,Francuz Aime Raphael czy należący
do ścisłej czołówki od wagi lekkiej do średniej:Vittorio Venturi (Włochy), Henri Vuillamy, Jules Alverel , Kid Nitram
(Francja), Hein Domgorgen (Niemcy) w przypadku Nekolnego i Heinz Lazek (Austria) - mistrz Europy wagi półciężkiej
i ciężkiej , Niemcy Sabottke, Hartkopp i Diekmann czy choćby challenger europejski Belg Limousin (przeciwnicy
Hampachera).
Ogromne zainteresowanie wzbudzały także i były głównymi walkami w programach potyczki czeskich gwiazd:
NEKOLNY-Dykast, -Hrabak, -Jaks, JAKS-Dykast, DYKAST- Herman Czirolnik, czy Hampacher - Ambroż.
Walki poprzedzające rozgrywane były na krótszych 8 i 6-rundowych dystansach kiedy rywalizowali między sobą
czescy rywale o ranking krajowy lub z wybranymi zagranicznymi ale mniej renomowanymi pięściarzami. Po wybuchu wojny w związku z tym iż walczono tylko "w swoim gronie" i brakowało klasowych zawodników
łączono mityngi zawodowców z amatorskimi. Po wyzwoleniu wszystko wróciło "do normy". Wznowiono między-
narodowe kontakty i amatorzy do niczego nie byli już potrzebni. Niestety trwało to krótko ponieważ już w 1948
roku we wszystkich krajach gdzie przed wojną istniał boks zawodowy a które po wojnie stały się zależne
od Związku Radzieckiego - po prostu go zakazano, kończąc pewną erę. Dzisiaj w Czechach i Słowacji znowu urządza się mityngi boksu zawodowego ale są to imprezy podrzędne,
w żadnym wypadku nie mogące nawiązać do świetności w "złotej erze" lat trzydziestych.
|
