JOSEF HAMPACHER (PRAGA)

   Doskonały pięściarz o świetnych warunkach fizycznych i błyskotliwej technice oraz piorunujących ciosach
   kontrujących.
   Początki miał ciężkie gdyż od razu zaczął mierzyć się z klasowymi rywalami na obczyźnie (czyli we Francji)
   i nie zawsze umiał sobie poradzić. Do tego wystartował w wadze ciężkiej gdzie przeciwnicy znacznie go
   przeważali choć tak naprawdę przez całą prawie karierę nie przekraczał 80-81 kg - czyli nominalnie był
   zawodnikiem kategorii półciężkiej.
   Twarda "francuska szkoła" mimo wszystko się opłaciła gdyż po powrocie do Czechosłowacji błyskawicznie
   zdobył czempionat krajowy wszechwag i szybko stał się ulubieńcem praskiej publiczności oraz prawdziwą
   ozdobą stałego i słynnego praskiego ringu w pałacu Lucerna.
   Kontraktowano mu coraz lepszych przeciwników, których najczęściej w porywającym stylu pokonywał.
   Nie bał się również konfrontacji zagranicznych gdzie stawał przed obliczem takich słynnych pięściarzy jak 
   choćby:przyszli mistrzowie Europy wagi ciężkiej Walter Neusel, Adolf Heuser i Vincenz Hower z Niemiec.
   W 1932 roku należał juz do ścisłej czołówki europejskiej w wadze półciężkiej i zaczęto go szykować do
   do walki o mistrzostwo europejskie. Tragiczny wypadek motocyklowy zatrzymał jednak jego karierę na
   prawie 2 lata.
   Po powrocie szybko zaczął odzyskiwać grunt i gromić jednego rywala po drugim ale ciężkie porażki przed
   czasem ze swoim rodakiem, potężnym Rudą Ambrożem (w meczu o mistrzostwo krajowe) a szczególnie
   słynnym Austriakiem Heinzem Lazkiem (już w 1 rundzie) pokazały , że najlepszy okres ma już niestety za sobą.
   Oczywiście nadal był lokalną atrakcją a jego walki zawsze cieszyły się dużą popularnością.
   Do końca lat trzydziestych liczył się w poważnym międzynarodowym boksie i aż dziw bierze , że jednak
   nie dostał walki o mistrzostwo Europy o co ubiegali się dużo słabsi od niego konkurenci.
   Pogromcę w kraju (po wycofaniu się Ambroża) znalazł dopiero pod koniec lat trzydziestych w osobie młodego,
   groźnego bombardiera Josefa Hrubesa. Niedługo potem wycofał się i został promotorem pięściarskim.
   W latach czterdziestych walczył doraźnie ale nie odniósł już żadnych sukcesów.
   Jego rekord obejmuje zwycięstwa nad takimi znaczącymi ringmenami jak choćby:twardy Ślązak Koska,rodacy:
   Svoboda, Seidl (1 ko.), i Muller, Włosi: Bernasconi (dwukrotnie) i Ubaldo, Niemcy:Hartkopf, Wallner, Diekmann
   (pogromca samego Schmelinga), Leidmann i Czichos czy Francuzi:Delleau, Vauclard, Barrere , Alonzo, Lebrize
   oraz obieżyświat Angel Cliville.
   Zdecydowanie pokonał naszego (niedotrenowanego) mistrza Adolfa Kantora, który akurat dostał wezwanie do wojska.
   Zremisował m.in. ze słynnym w pewnym okresie Neuselem  i silnie bijącym Sabottke.
   Po wojnie w 1946 roku został skazany na 7 lat ciężkiego więzienia , prawdopodobnie za zbyt spolegliwą  działalność
   dziennikarską wobec Niemców choć nie wiem czy odsiedział ten wyrok w całości. 

   Urodzony 1907  

   Amator:1926-29 średnia-ciężka
   Kluby: Szkoła Hojera Praga (1926-28), BC Smichov Praga (1929)
   Mistrz Czechosłowacji wagi półciężkiej 1926; ciężkiej 1929
   Mistrz Czech; wagi ciężkiej 1929
   Wicemistrz Czechosłowacji wagi ciężkiej 1928 

   Zawodowiec:1929-39, 1941-43 półciężka-ciężka (78-82 kg, 190 cm)                      rekord:65/+43=6-16
   Menedżer: Alphonse Ulrich (1929-35), Alex Krasovsky (1935-36), Heinz Rudolf (1936)
   Mistrz Czechosłowacji; wagi półciężkiej 1930-38, ciężkiej 1930-34

Dodaj do: