1937

   *1-Stresnyak był zawodowym zapaśnikiem i został zdyskwalifikowany za nieczystą walkę

   Następny mityng wypadł już o wiele lepiej ponieważ Kantor dostał poważnego rywala i to prawdziwie "ciężkiej"
   kategorii bo ważącego prawie 100 kg Austriaka Felixa Kerschitza.Kerschitz walczący jednocześnie jako pięściarz
   i zapaśnik wolnoamerykański wygrał sporo walk w Austrii,Czechosłowacji,Rumunii i Niemczech pokonując m.in.
   bardzo dobrego Czecha Seidla i jego rodaka Schmidta, Węgrów Balazsa i Pappa oraz zremisował z eks-mistrzem
   wszech wag Rumunii Dumitru Pavelescu.Choć na przykład z przyszłym mistrzem Niemiec i Europy Arno Kolblinem
   wytrzymał tylko dwie rundy.
   Mecz Kantor-Kerschitz zakontraktowany został na dystnsie 12 rund i był główną atrakcją wieczoru.
   Bolko wypadł w nim bardzo dobrze.Znakomicie wytrzymał kondycyjnie i choć w zwarciach przeważał cięższy
   i brutalnie walczący Austriak, uplasował wiele niebezpiecznych i celnych ciosów.Sam także zainkasował sporo
   uderzeń ale wykazał zdumiewającą odporność i wytrzymałość.Po emocjonujących 12 starciach ogłoszono remis
   ale wszyscy obserwatorzy zgodnie podkreślali  że zwyciężcą powinien zostać Polak.Program uzupełnił inny mecz
   pięściarski z udziałem dwóch warszawiaków:Wysockiego i Nowakowskiego (dawniejsze nazwisko - Podgórski)
   który niespodziewanie wygrał ten drugi oraz dwie walki zapaśnicze.

                                                                                            *11.07 WARSZAWA

   *1-Kerschitz przeważał Kantora o całe 14 kilo (Kantor-82 kg, Kerschitz-96 kg)
   *2-Nowakowski występował wcześniej pod nazwiskiem Podgórski
   
   W dalszej części sezonu para Cyganiewicz-Kantor miała w planie kilka następnych imprez.
   Bolko podpisał nawet wstępny kontrakt na objazd ze Zbyszkiem II Europy i Ameryki ale w końcu nic z tego
   nie wyszło.Ostatecznie Cyganiewicz po namówieniu Henryka Chmielewskiego na zawodowstwo pożeglował
   z nim za Ocean a Kantor znów został w Polsce sam.
   W sierpniu planowano rozegrać następny mityng w Warszawie  już tylko z czysto pięściarskim programem ale
   jak dotąd nie udało mi się ustalić czy rzeczywiście się odbył. Adolf nie mając oparcia w stolicy w sponsorach
   postanowił powrócić na Śląsk gdzie klimat dla zawodowców był zawsze dużo korzystniejszy.Zwołał "starych"
   towarzyszy jak Górny, Kokot, Wrazidło i Niesobski do których doszło paru debiutantów i już 16 pażdziernika
   w Chorzowie odbył się przy bardzo licznej (bo ponad dwutysięcznej) widowni pierwszy od dwóch lat "prawdziwy"
   mityng który zakończył się sukcesem i sportowym i finansowym.Pozwoliło przed końcem roku na ponowny
   występ i stworzyło korzystne perspektywy na następny rok.
   W międzyczasie w kraju działy się ciekawe rzeczy.Do starej ojczyzny ściągnęli na krótko dwaj bardzo znani
   pięściarze zawodowi.Pierwszym był Edward Ran którego kariera w Stanach niestety całkowicie się załamała
   oraz będący wówczas na samym szczycie hierarchii Polak amerykański Tadeusz Jarosz znany na całym świecie
   jako Teddy Yarosz.Ran po przyjeździe został trenerem w Lublinie ale jak się wydaje była to tylko przykrywka
   do tego aby wykorzystując dawną sławę i nawiązane znajomości załatwić sobie parę dobrze płatnych walk
   w Europie.I tak się rzeczywiście stało.Ran szybko się ulotnił z Polski ale niejako po drodze rozegrał aż 4 walki
   w Czechosłowacji, Włoszech i we Francji które jednak zakończyły się jego klęskami chociaż trzeba podkreślić
   że walczył ze świetnymi rywalami.
   Yarosz przyjechał do kraju odwiedzić rodzinę ale bawił tu krótko właściwie przejazdem gdyż miał zakontraktowaną
  walkę we Francji z Carmelo Candelem.Kantor nawiązał kontakt  z obydwoma i chciał ich namówić na jakiś
  występ ale oczywiście nie dysponował odpowiednimi funduszami i sprawa szybko stała się nieaktualna.
  Yarosz w liście do Bolka obiecał mu że wspomni o nim  słynnemu paryskiemu menedżerowi Jeffowi Dicksonowi
  i rzeczywiście udało się nawiązać kontakt we Francji choć z innym menedżerem który skłonny był ściągnąć
  Adolfa nad Sekwanę.Niestety jak na razie nie udało mi się potwierdzić tej informacji.
  Za to sam Kantor dość aktywnie działał w Polsce.Najpierw chciał ściągnąć do kraju dawnego swojego rywala
  z Paryża,mistrza Francji Marcela Lauriota należącego do ekstraklasy europejskiej.Niestety także z powodów
  finansowych ten projekt nie doczekał sie realizacji.Potem po błyskawicznej porażce Rana w Pradze z miejscowym
  mistrzem, młodym Hrubesem (przypomnę walka trwała raptem 30 sekund!) niezwykle ambitny i wyczulony
  na punkcie polskiego honoru Adolf nie mógł przeboleć klęski rodaka i zaproponował Hrubesowi 12-rundowy mecz
  zrzekając się jednocześnie honorarium! Niestety i to zamierzenie, głównie z powodów politycznych upadło.
  A szkoda, ponieważ na pewno konfrontacje z tak groźnymi rywalami dostarczyłyby kibicom wiele emocji a samemu
  Kantorowi wskazały miejsce w hierarchii europejskich pięściarzy.
  

                                                                                          Aktywni zawodnicy:

                                                                                         Mistrzowie Polski: